گرامی‌داشت سال‌روز ثبت خط تعلیق در اساسنامه‌ی انجمن خوشنویسان ایران (چهاردهمین مجمع نماینده گان منتخب ایران، تهران، لواسان ۲۶ تا ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۲) خط و خوش‌نویسی دوران فراز و فرودی بسیار داشته است، از خط خطی های اولیه‌ی انسانِ درون غاری تا اکنون که اوج هنر خط و خوش‌نویسی‌ست. یکی از اقلام زیبای […]
گرامی‌داشت سال‌روز ثبت خط تعلیق در اساسنامه‌ی انجمن خوشنویسان ایران
(چهاردهمین مجمع نماینده گان منتخب ایران، تهران، لواسان ۲۶ تا ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۲)
خط و خوش‌نویسی دوران فراز و فرودی بسیار داشته است، از خط خطی های اولیه‌ی انسانِ درون غاری تا اکنون که اوج هنر خط و خوش‌نویسی‌ست.
یکی از اقلام زیبای خوش‌نویسی قلم تعلیق است هر چند این خط ریشه در خطوط باستانی، پهلوی و اوستانی دارد اما آن را معلق بین رقاع و توقیع می دانند و البته سخنی درست و منطقی است از این رو که اوج خط تعلیق یا ترسُل در دوره‌ی ایران اسلامی و پس از اقلام سته بوده است قریب یک قرن و نیم رواج داشته تا این که خطوط شکسته و نستعلیق از آن به وجود آمدند و بعد از توسعه و همه‌گیر شدن این خطوط، خط تعلیق آرام آرام از رونق اولیه افتاد اما هم‌چنان هویت و موجودیت خود را حفظ کرد و در هر دوره نیز علاقه مندانی با عشق و اراده در پاس‌داشت آن کوشیدند و نگذاشتند در محاق رود و به فراموشی سپرده شود.
ذکر نام چهره‌هایی تاثیر گذار نظیر؛ خواجه تاج سلمانی، خواجه عبدالحی منشی و دیگر بزرگان خط تعلیق در تذکره ها آمده است که اگر بخواهیم قله ای به قلل دیگر خطوط بیفزاییم بی تردید خواجه اختیار منشی گنابادی است؛
“تا که فلـک بوده و این کردگار
چون تو نیـــاورد خـداونـــدگار
تا که دهد نظم و نظامی چنین
بر خـط تـعلیــق وزین و ثـمیـن”
رساله‌ی خط سخندری
حبیب الله فضائلی (رض) خوش‌نویس و محقق معاصر، صاحب کتب اطلس خط و تعلیم خط، آقا محمد کاظم واله اصفهانی را آخرین تعلیق نویس می‌داند و می‌گوید: “او با نوشتن سنگ قبر خود به کاروان تعلیق پایان داد” اما؛ در دو دهه‌ی اخیر خداوند متعال مدد فرمود تا به سمت خط تعلیق گرایش پیدا کنم و گَرد فراموشی از رخ آن بردارم، با عشق و کششی درونی به تعلیق وابسته شوم آن را از محاق و فراموشی بیرون آورده و در چهاردهمین مجمع ملی انجمن خوشنویسان ایران پیشنهاد دهم که این خط زیبا و تاریخی در اساسنامه به ثبت برسد و الحمدلله چونین گام مهمی برداشته شد و خط تعلیق تثبیت گردید که امروزه در جای جای ایران سر افراز در جریان است.
“عشق می ورزم و امید که این فن شریف
چـون هنــرهای دگر موجب حرمان نشود”
زهی بخت که شورای ارزش‌یابی هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز درجه‌ی هنری بنده را در خط تعلیق صادر نمود و بار دیگر این خط تاریخی را به رسمیت شناخت.
از آن جایی که قله‌ی خط تعلیق خواجه اختیار منشی گنابادی‌ست و ارادت بنده‌شاگرد به این شخصیت تاریخی بسیار است و از سویی عشق و ارادت ام به خط تعلیق برای مردم فرهنگ‌مدار گناباد محرز شده بود، شورای اسلامی شهر گناباد در نشستی به اتفاق آراء لوح شهروندی ام را صادر نمودند که از افتخارات بنده به شمار می آید و این مهم را تا همیشه پاس خواهم داشت.
- منبع خبر : پی نوشت
