پایگاه تحلیلی کلام قلم | در دنیای کسبوکار، اصطلاحات “مدیر” و “رئیس” اغلب بهطور متناوب استفاده میشوند، اما هر یک به نقشها و مسئولیتهای متفاوتی اشاره دارند؛ درک دقیق این تفاوتها میتواند به سازمانها در ارتقاء عملکرد و بهرهوری کمک کند.
تعریف مدیر و رئیس
مدیر: شخصی است که مسئولیت برنامهریزی، سازماندهی، بسیج کردن تمامی منابع و امکانات، هدایت و کنترل منابع انسانی و مالی را در یک سازمان بر عهده دارد. مدیران بر بهبود کارایی و تحقق اهداف سازمان تمرکز میکنند (Robinson & Judge, 2013).
رئیس: معمولاً به فردی اشاره دارد که در راس یک سازمان یا دپارتمان قرار دارد و مسئولیت اتخاذ تصمیمات استراتژیک و رهبری کلی سازمان را بر عهده دارد. رؤسا بیشتر به امور کلان و تصمیمات استراتژیک، متمرکز میشوند (Mintzberg, 2009).
تفاوتها
سطح مسئولیت:
مدیران مسئولیتهای خاصی در یک بخش یا دپارتمان دارند و بر کارمندان و فرآیندهای خاص نظارت میکنند. آنها به فعالیتهای روزمره و اجرا بیشتر اهمیت میدهند (Robinson & Judge, 2013).
رؤسای سازمان معمولاً مسئول تصمیمگیریهای کلان و استراتژیک هستند و بر روی آینده سازمان تمرکز دارند. آنها باید بررسی کنند که چگونه تمام دپارتمانها به اهداف کلی سازمان کمک میکنند (Katz & Kahn, 1978).
نقشها و وظایف:
مدیران بیشتر به مدیریت و نظارت بر فعالیتهای روزمره، تخصیص منابع و حل مشکلات روزمره میپردازند. آنها همچنین بر توسعه و آموزش کارکنان از طریق بازخورد و هدایت پیوسته تأکید دارند (Harris, 2020).
رؤسا به تدوین استراتژی، توسعه چشمانداز و تعیین اهداف بلندمدت سازمان پرداخته و بر جلب حمایت تحلیلگران و ذینفعان تأکید دارند (Kaplan & Norton, 2001).
سبک رهبری:
مدیران معمولاً مدیریتی عملیاتی و متمرکز بر جزئیات دارند و سعی میکنند کارها را بهطور مؤثر و کارآمد انجام دهند (Luthans, 2010).
رؤسا به رهبری الهامبخش توجه دارند و سعی میکنند تیمهای خود را بهسوی یک هدف مشترک هدایت کنند. آنها معمولاً بر روی فرهنگ سازمانی و روحیه تیمی تأکید دارند (Kotter, 1990).
تصمیمگیری:
مدیران بیشتر در تصمیمگیریهای اجرایی شرکت میکنند و معمولاً بر روی دادهها و گزارشها برای اتخاذ تصمیمات عینی تأکید دارند (Robinson & Judge, 2013).
در مورد روسا، تصمیمات اغلب ماهیت استراتژیک دارند و ریسک بیشتری را در بر می گیرند. آنها ممکن است در هنگام تصمیمگیری در سطح بالا علاوهبر دادهها، به شهود و بینش متکی باشند (مینتسبرگ، ۲۰۰۹).
ارتباط با کارکنان:
مدیران بهطور مداوم با زیردستان خود در ارتباط هستند و سعی میکنند از طریق بازیابی و بازخورد شفافیت را حفظ کنند. آنها در تلاشند تا یک محیط کار حمایتکننده و مشوق ایجاد کنند (Harris, 2020).
رؤسا ممکن است کمتر در جزئیات روزمره درگیر شوند و بر روی روابط عمومی و مذاکرات با ذینفعان خارجی و کلیدی تمرکز کنند (Burns, 1978).
جمعبندی و نتیجهگیری
در نهایت، در حالی که مدیران و رؤسا هر دو بخشهای مهمی از یک سازمان هستند، مسئولیتها و رویکردهای متفاوتی دارند. مدیران بر عملیات و اجرای استراتژیها تمرکز دارند، در حالی که رؤسا به تعیین چشمانداز و راهبردهای کلی سازمان میپردازند. تشخیص این تفاوتها میتواند به سازمانها در بهینهسازی ساختار و فرآیندهای مدیریتی کمک کند.
تبیین: علیرضا محمودی فرد – سردبیر دوفصلنامه اقتصاد دیجیتال و هوش مصنوعی
- نویسنده : علیرضا محمودی فرد