طبق گزارش پایگاه کلام قلم، یکی از مدل‌های مدیریت منابع انسانی، مدل گِست است که توسط دیوید گِست تبیین شد و در کشورهایی همچون انگلیس مورد توجه قرار می‌گیرد.
مقدمه
مدل گست (GUEST Model) در مدیریت منابع انسانی، یکی از رویکردهای نوین و معتبر در کشورهای توسعه‌یافته به‌ویژه انگلستان است که به‌طور خاص به تجزیه و تحلیل و بهبود فرآیندهای مدیریت منابع انسانی در سازمان‌ها می‌پردازد. این مدل توسط دیوید گست در سال ۱۹۹۷ معرفی شد و تأکید آن بر تأثیر سیاست‌ها و شیوه‌های مدیریت منابع انسانی بر عملکرد کارکنان و سازمان است.
اصول مدل گست
مدل گست بر اساس چهار اصل کلیدی استوار است:
سیاست‌های منابع انسانی: این اصل به طراحی و پیاده‌سازی سیاست‌ها و رویه‌های منابع انسانی می‌پردازد که به جذب و نگهداری کارکنان باکیفیت کمک می‌کند؛ این سیاست‌ها شامل استخدام، آموزش، توسعه و پاداش مناسب است.
روندهای منابع انسانی: این بعد به فرآیندهای اداری و کادربندی منابع انسانی توجه دارد و بیان می‌کند که چگونه می‌توان این فرایندها را به‌گونه‌ای تدوین کرد که عملکرد کارکنان را بهبود بخشد.
محیط کار: محیط کار به شرایطی اطلاق می‌شود که کارکنان در آن فعالیت می‌کنند. فراهم آوردن یک محیط کار مثبت و حمایتی از اهمیت بالایی برخوردار است و می‌تواند بر روی رضایت و انگیزه کارکنان تأثیرگذار باشد.
نتایج عملکرد: این بعد شامل برآورد نتایج و دستاوردهای سازمان در زمینه‌های مختلف است. نتایج می‌تواند شامل رضایت شغلی کارکنان، توانمندی‌های آن‌ها و همچنین بهره‌وری و سودآوری سازمان باشد.
ابعاد کلیدی مدل گست
مدل گست سه بعد اصلی را برای دست‌یابی به نتایج مطلوب در نظر می‌گیرد:
تعهد سازمانی: تعهد کارکنان به سازمان و ارزش‌های آن از طریق ایجاد حس تعلق و دریافت پشتیبانی مثبت حاصل می‌شود. تعهد به‌عنوان یکی از پیش‌نیازهای کلیدی برای بهبود عملکرد و کاهش ترک شغل شناخته می‌شود.
سازگاری و انعطاف‌پذیری: برای موفقیت در محیط‌های پویا و پیچیده، سازمان‌ها باید به سازگاری و انعطاف‌پذیری در ساختار و فرآیندهای خود بپردازند. این امر به‌ویژه در شرایط بحرانی و تغییرات سریع بازار اهمیت دارد.
ارتباطات مؤثر: برقراری ارتباطات مؤثر بین کارکنان و مدیران، به‌ویژه در سطوح مختلف سازمان، می‌تواند باعث بهبود روابط کاری و افزایش شفافیت شود. این موضوع به نوبه خود به تقویت فرهنگ سازمانی کمک خواهد کرد.
اهمیت مدل گست
مدل گست اهمیت زیادی در حوزه مدیریت منابع انسانی دارد، همچون:
تقویت ارتباطات: این مدل بر اهمیت ارتباطات و تعاملات مؤثر در سطوح مختلف تأکید دارد که می‌تواند به بهبود انگیزه و کارایی کارکنان کمک کند.
تمرکز بر عملکرد: با تأکید بر نتایج عملکرد، این مدل به سازمان‌ها کمک می‌کند تا با استفاده از سیاست‌های مدبرانه به اهداف استراتژیک خود نزدیک شوند.
ارتباط با تحولات اجتماعی: این مدل توجه به تغییرات اجتماعی و فرهنگی در جوامع را مدنظر دارد و ملاحظات انسانی و اجتماعی را در فرآیندهای مدیریت منابع انسانی لحاظ می‌کند.
جمع‌بندی و نتیجه‌گیری
مدل گست در مدیریت منابع انسانی به‌عنوان یک چارچوب مناسب برای بهبود عملکرد سازمان‌ها و ارتقای رضایت کارکنان شناخته می‌شود. این مدل بر اهمیت سیاست‌های منابع انسانی، محیط کار مثبت و نتایج عملکرد تأکید دارد و به مدیران کمک می‌کند تا استراتژی‌های مؤثری در راستای بهبود کیفیت نیروی انسانی و عملکرد سازمان پیاده‌سازی کنند.
با تنظیم: علیرضا محمودی فرد – مشاور ارشد مدیر در امور توسعه و مدیریت منابع در کانون تحقیق و توسعه واحدهای تولیدی، تجاری و خدماتی
- نویسنده : علیرضا محمودی فرد
