چرخه PDCA، که به‌نام چرخه دمینگ یا چرخه بهبود مستمر نیز شناخته می‌شود، یک ابزار مهم در مدیریت کیفیت و فرآیندها است. این مدل به سازمان‌ها کمک می‌کند تا به شکل سیستماتیک به شناسایی مشکلات، تحلیل و بهبود فرآیندها پرداخته و به بهبود مستمر کیفیت محصولات و خدمات خود بپردازند. چرخه PDCA از چهار مرحله تشکیل شده است: برنامه‌ریزی (Plan)، اجرا (Do)، بررسی (Check) و عمل (Act).

تولید به‌هنگام (Just-In-Time Production یا JIT) یک استراتژی مدیریتی در تولید است که هدف آن کاهش ضایعات و افزایش کارایی با تولید کالا فقط در زمان لازم و به میزان لازم است. این رویکرد، به‌خصوص در صنایع تولیدی و به ویژه در صنعت خودروسازی، شناخته شده و مورد استفاده قرار می‌گیرد.

مدیریت پروژه (Project Management) به فرآیند برنامه‌ریزی، اجرا و کنترل یک پروژه به‌منظور دست‌یابی به اهداف مشخص و نتایج مطلوب اطلاق می‌شود. موفقیت در مدیریت پروژه به رعایت اصول و رویکردهایی بستگی دارد که می‌تواند در هر پروژه‌ای برای بهبود تولید و کاهش ریسک مفید باشد.

کلام قلم، در دنیای معاصر، فناوری‌های نوین باعث ایجاد تغییرات اساسی در روش‌های تولید و فرآیندهای صنعتی شده‌اند. یکی از بارزترین نمونه‌های این تغییرات، ربات‌های صنعتی هستند که با بهره‌گیری از هوش مصنوعی (AI) به طرز چشمگیری در حال تحول هستند. هوش مصنوعی به ربات‌ها این امکان را می‌دهد که از داده‌های جمع‌آوری‌شده یاد بگیرند، […]

شکی نیست که آبیاری صحیح و اصولی جزو مهم‌ترین پارامترهای پرورش محصولات کشاورزی است؛ روش‌های مختلفی برای آبیاری استفاده می‌شود که هر یک مزایا و معایبی را به همراه دارند.

اهمیت و لزوم استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر در این عصر بر هیچ محققی پوشیده نیست؛ یکی از این انرژیه‌ها که در عین پاک بودن و تمام نشدن، سادگی استفاده را نیز به همراه دارد، انرژی خورشیدی است.

لپ‌تاپ (Laptop) جزو پرکاربردترین دستگاه‌های امروزی است که اقشار مختلف، علی‌الخصوص دانش‌آموزان، دانشجویان، معلمین و اساتید از آن بهره زیادی می‌برند.

5S، یکی از تکنیک‌ها و مفاهیم مدیریتی است که مباحثی در زمینه نظم و انضباط و مناسب‌سازی محیط کار را در خود دارد و بهینه‌سازی محیط کار به‌منظور پیش رفتن بهتر کارها را مدنظر قرار می‌دهد.

بهبود جزو مهم‌ترین مباحث در هر سازمانی است؛ مکاتب ژاپنی و غربی، نگاهی متفاوت به قضیه بهبود در سازمان دارند. در دهه‌های اخیر، مفهوم بهبود در مدیریت تولید و کیفیت، به یک موضوع کلیدی تبدیل شده است. دو رویکرد عمده در این زمینه وجود دارد: مکتب ژاپنی و مکتب غربی. این دو مکتب نه تنها در فلسفه‌های مدیریتی بلکه در تکنیک‌ها و ابزارهای بهبود نیز تفاوت‌های اساسی دارند.