به گزارش پایگاه خبری کلام قلم، خودکشی یکی از مقوله هایی است که همواره مورد بحث بوده است که در علوم مختلفی روانشناسی، روانپزشکی و علوم اجتماعی به آن پرداخته شده است. خودکشی زمانی اتفاق می افتد که فرد عامدانه به زندگی خود خاتمه میدهد. در این شرایط فرد به هر دلیل و سببی که […]
به گزارش پایگاه خبری کلام قلم، خودکشی یکی از مقوله هایی است که همواره مورد بحث بوده است که در علوم مختلفی روانشناسی، روانپزشکی و علوم اجتماعی به آن پرداخته شده است. خودکشی زمانی اتفاق می افتد که فرد عامدانه به زندگی خود خاتمه میدهد. در این شرایط فرد به هر دلیل و سببی که شده احساس میکند انگیزه کافی برای ادامه حیات ندارد و خود را به هر طریقی که به ذهنش خطور میکند نابود کند.
ویژگی مشابه ما با افرادی که اقدام به خودکشی میکنند داشتن این اعتقاد و عقیده است که خودکشی تنها راه پیروزی بر احساسات غیر قابل تحمل است. جاذبه و کشش خودکشی در این است که در نهایت به این احساسات غیر قابل تحمل خاتمه میدهد. افراد نه تنها به لحاظ رخدادها و حادثه هایی که در زندگی تجربه میکنند متفاوتند بلکه از لحاظ آسیب پذیری و صدمه پذیری در برابر رویداد ها نیز متفاوتند. آسیب پذیری هر کس در برابر فشار روانی تحت تاثیر مهارتهای مقابله ای و حمایت های اجتماعی موجود میباشد.
میتوان گفت با اهمیت ترین و اساسی ترین عاملی که میتواند در اندیشه وخیال فرد درباره خودکشی نقش ایفا کند، افسردگی است. اما عوامل دیگری همانند برخی بیماری های روانی، حوادث غیر قابل انتظار و اتفاقات درون خانواده میتواند دلیل بر شکل گیری افکار و خیالات خودکشی در فرد شود.
یکی از نشانه های صریح و مشهود اختلال شخصیت مرزی میباشد که در یک تحقیق نشان داد ۷۳٪ از اشخاص مبتلا به این اختلال اقدام به خودکشی کرده اند و متوسط اقدام به خودکشی در هر فرد مبتلا ۳تا ۴ بار ذکر شده است.
در تراژدی خودکشی، پریشان حالی و مشکلات عاطفی به حدی دشوار می گردند که فرد را در جستن راه حل های مختلف برای حل مشکل سست و عاجز سازند، درحالی که راه حل های دیگری نیز میتواند وجود داشته باشد از جمله مرگ یکی از اعضای خانواده، جزو مورد هایی است که اعتماد به نفس ما را تحت تاثیر قرار داده و احساس بی ارزشی را در ما به وجود بیاورد. ایده های خودکشی میتواند زمانی شکل بگیرد که فرد احساس کند دیگر قادر به کنار آمدن با یک حالت طاقت زدا نیست. کسانی که پیشتر اقدام به خودکشی کرده اند و ناکام بوده اند، بیشتر از بقیه در معرض خطر برای تلاش های بعدی برای خودکشی هستند.
تقریباً هرکسی که تلاش به خودکشی می کند از قبل نشانه یا هشدارهایی داده است، بنابراین حتی اشاره غیر مستقیم فرد به مرگ یا خودکشی را نباید نادیده گرفت. ازجمله راه‌های کاهش خودکشی آگاهی دادن به خانواده‌ها، سازمان‌ها، تقویت عزت نفس، آموزش مهارتهای مقابله‌ای و تصمیم گیری به آحاد جامعه است تا مردم با نشانه‌ها و علائم هشدار دهنده رفتار خودکشی آشنا شوند و با ارجاع بموقع به متخصصان، به فرد بحران زده کمک کنند.
ویژگی مشابه ما با افرادی که اقدام به خودکشی میکنند داشتن این اعتقاد و عقیده است که خودکشی تنها راه پیروزی بر احساسات غیر قابل تحمل است. جاذبه و کشش خودکشی در این است که در نهایت به این احساسات غیر قابل تحمل خاتمه میدهد. افراد نه تنها به لحاظ رخدادها و حادثه هایی که در زندگی تجربه میکنند متفاوتند بلکه از لحاظ آسیب پذیری و صدمه پذیری در برابر رویداد ها نیز متفاوتند. آسیب پذیری هر کس در برابر فشار روانی تحت تاثیر مهارتهای مقابله ای و حمایت های اجتماعی موجود میباشد.
میتوان گفت با اهمیت ترین و اساسی ترین عاملی که میتواند در اندیشه وخیال فرد درباره خودکشی نقش ایفا کند، افسردگی است. اما عوامل دیگری همانند برخی بیماری های روانی، حوادث غیر قابل انتظار و اتفاقات درون خانواده میتواند دلیل بر شکل گیری افکار و خیالات خودکشی در فرد شود.
یکی از نشانه های صریح و مشهود اختلال شخصیت مرزی میباشد که در یک تحقیق نشان داد ۷۳٪ از اشخاص مبتلا به این اختلال اقدام به خودکشی کرده اند و متوسط اقدام به خودکشی در هر فرد مبتلا ۳تا ۴ بار ذکر شده است.
در تراژدی خودکشی، پریشان حالی و مشکلات عاطفی به حدی دشوار می گردند که فرد را در جستن راه حل های مختلف برای حل مشکل سست و عاجز سازند، درحالی که راه حل های دیگری نیز میتواند وجود داشته باشد از جمله مرگ یکی از اعضای خانواده، جزو مورد هایی است که اعتماد به نفس ما را تحت تاثیر قرار داده و احساس بی ارزشی را در ما به وجود بیاورد. ایده های خودکشی میتواند زمانی شکل بگیرد که فرد احساس کند دیگر قادر به کنار آمدن با یک حالت طاقت زدا نیست. کسانی که پیشتر اقدام به خودکشی کرده اند و ناکام بوده اند، بیشتر از بقیه در معرض خطر برای تلاش های بعدی برای خودکشی هستند.
تقریباً هرکسی که تلاش به خودکشی می کند از قبل نشانه یا هشدارهایی داده است، بنابراین حتی اشاره غیر مستقیم فرد به مرگ یا خودکشی را نباید نادیده گرفت. ازجمله راه‌های کاهش خودکشی آگاهی دادن به خانواده‌ها، سازمان‌ها، تقویت عزت نفس، آموزش مهارتهای مقابله‌ای و تصمیم گیری به آحاد جامعه است تا مردم با نشانه‌ها و علائم هشدار دهنده رفتار خودکشی آشنا شوند و با ارجاع بموقع به متخصصان، به فرد بحران زده کمک کنند.
به قلم: سینا خداویردی زاده – کارشناس روانشناسی
لینک کوتاه :
https://kalameghalam.ir/?p=2794
